Książka "Pascal kontra Okrasa". Czy warto było zostawić w Lidlu 300 zł?

Dziś mamy dla Was pierwszą na blogu recenzję książki. W miniony weekend udało nam się uzbierać komplet naklejek na kuponiku z Lidla (z małą pomocą sąsiadów - dziękujemy!) i na naszą półeczkę trafiła książka z przepisami Karola Okrasy i Pascala Brodnickiego. Warto dodać, że to pierwsza książka kucharska w naszej kolekcji, której właścicielem jest Darek - marzył o niej od pierwszej reklamy. Ja byłam mniej entuzjastycznie nastawiona i przejrzałam to dzieło bez emocji. Na początek jednak kilka słów wyjaśnienia dla niewtajemniczonych.

Ale o co chodzi?

W okresie przedświątecznym Lidl wprowadził w swoich sklepach pewną "promocję". Każdy, kto wyda w sklepie minimum 50 zł dostaje naklejkę, którą musi umieścić na specjalnym kuponie. Po zebraniu 6 naklejek może taki kupon wymienić w kasie na książkę z przepisami Karola Okrasy i Pascala Brodnickiego, którzy od ponad roku sa zaangażowani we współpracę z Lidlem i co tydzień proponują przepisy na potrawy (z użyciem produktów z Lidla oczywiście) na stronie www.kuchnialidla.pl. Prosty rachunek i wychodzi na to, że książka warta jest 300 zł. Pół biedy jeśli ktoś ma Lidla pod nosem i robi w nim codzienne zakupy, ale jestem przekonana, że pewna grupa klientów pojawia się w sieciówce specjalnie po to, żeby "zarobić" na książkę. I ta grupa generuje sklepom ogromne zyski. Trochę wstyd się przyznać, ale my też do niej należymy. Żeby spełnić marzenie Darka o posiadaniu książki podczas jednych zakupów już przy kasie dorzuciłam do koszyka paskudne wiśniowe cukierki na kaszel, Ibuprom i słodzone kakao na promocji, zeby dobić do 50 zł....szaleństwo! Ale na Święta nikt nie może być smutny, prawda? A brak tej książki wywołałby ogromny smutek w naszym domu...

O samej książce słów kilka

Według reklamy Lidl wydał aż milion (!!!) książek i trzeba przyznać, że na nich nie oszczędzał. Są naprawdę pięknie wydane, z twardą oprawą i na dobrej jakości papierze. Już samo jej przeglądanie bez zagłębiania się w treść sprawia ogromną przyjemność. Format jest optymalny i gwarantuje czytelność oraz łatwość w obchodzeniu się z książką na przykład podczas gotowania. Okładka jest dwustronna, a z każdej strony groźnie spoglądają na nas autorzy przepisów. W sposobie, w jaki ich przedstawiono dopatruję się pewnego podobieństwa do stylu Gordona Ramsaya (szkockiego szefa kuchni, autora znanych na świecie programów kulinarnych). Osobiście razi mnie trochę ten zabieg, bo o ile pan Ramsay rzeczywiście jest groźny i często w swoich programach to pokazuje, o tyle przemiły Karol Okrasa i uroczo kaleczący język polski Pascal Brodnicki, który do ciasta wbija "dwie jajki" wyglądają w takiej postaci dość groteskowo. Poniżej dla porównania pokazuję zdjęcie Ramsaya, na którym najprawdopodobniej wzorowali się styliści Lidla i sami oceńcie efekt:

Taki dwuokładkowy format książki jest jednak mylący. Spodziewałam się, że w zależności od tego, z której strony będę przeglądać książkę, będę miała albo przepisy Okrasy albo Pascala. Tymczasem są one totalnie pomieszane i gdyby nie napis małym druczkiem u góry strony nie miałabym pojęcia czyj przepis przeglądam. Dziwne i dla mnie kompletnie niezrozumiałe rozwiązanie...to nie lepiej było umieścić obu panów w świątecznym uścisku na jednej okładce i nie bawić się w odwracanie książki do góry nogami? Królestwo za odpowiedź na pytanie "co autor miał na myśli?" !!

Niezależnie od twórcy dania, każdy przepis jest opatrzony zdjęciem potrawy. Same zdjęcia są piękne i bardzo klimatyczne, wszystkie utrzymane w podobnym stylu. Potrawy ustawiono na blacie z surowego drewna lub innym nierozpraszającym tle pozwalającym skupić całą uwagę na daniu, które aż krzyczy "Zjedz mnie!". Nie podoba mi się natomiast to, że tytuły kolejnych działów w książce są poprowadzone przez obie strony. I pomimo, że można bez trudu zgadnąć, co tam jest napisane, to uważam, że w dobrze dopracowanej książce takie wpadki nie powinny się zdarzyć.

Jeśli chodzi o same przepisy to tutaj nie było żadnego zaskoczenia - wszystkie są żywcem ściągnięte ze strony Kuchni Lidla. Czytelnik, który ich nie zna na pewno znajdzie w tej książce inspirację, ale fani śledzący popisy panów kucharzy od początku mogą być zawiedzeni. Oczywiście nie sugeruję, że te przepisy są złe czy nudne! Przeciwnie, są niecodzienne, bardzo ciekawe i przy tym proste do wykonania, ale ja je wszystkie już znam i o takich czytelnikach wydawca nie pomyślał..

Podsumowując....

Książka jest piękna i bardzo dobrej jakości, ale czy było warto, tak jak w naszym przypadku, specjalnie jeździć dalej na zakupy i wydać tyle kasy, żeby ją zdobyć? Według mnie niestety nie. Pamiętajcie jednak, że mówię to jako osoba, która na punkcie gotowania ma fioła i przepisy Kuchni Lidla już zna. Natomiast dla tych, którzy nie są w temacie i szukają prostych, smacznych inspiracji książka może okazać się niezastąpionym źródłem pomysłów w kuchni. Jeśli jeszcze zakupy w Lidlu są dla nas codziennością, to tym bardziej książka będzie miłym prezentem na Święta. Tyle tylko, że dokładnie te same przepisy wraz z instruktażowymi filmami można znaleźć w internecie całkowicie za darmo...co lepsze? Decyzję pozostawiam Wam. Mimo wszystko jednak cieszę się, że ta pozycja trafiła na naszą półeczkę, bo uwielbiam pięknie wydane książki kucharskie i może kiedyś, gdy nastąpi jakaś internetowa katastrofa, książki wrócą do łask jako jedyne źródło wiedzy...