Czy Was też tak bardzo irytują wszechobecne przekręty w przemyśle spożywczym? Bo powiem szczerze, że ja mam już dość i moje zaufanie do ludzi z tej branży jest na granicy wyczerpania. Najgorsze jest to, że taki producent żywności to człowiek jak każdy inny. Być może Twój sąsiad, być może znajomy Twoich znajomych, być może nawet ktoś z Twojej rodziny. Jest przykładnym obywatelem, płaci podatki, segreguje śmieci, mówi grzecznie "Dzień dobry" i pomaga wnieść sąsiadce zakupy. Ot taki dobry człowiek, który wzbudza zaufanie, jest kulturalny i do tego daje pracę okolicznym mieszkańcom w swoim zakładzie. I ten producent, który na pewno ma rodzinę, znajomych i przyjaciół świadomie i pełną premedytacją wciska nam, konsumentom, produkty, najdelikatniej mówiąc, nie najlepszej jakości. Nie chcę tutaj przytaczać konkretów, żeby nie być posądzaną o antyreklamę (niektórzy może znają przypadek blogera, Piotra Ogińskiego, który swój eksperyment z tatarami przypłacił pozwaniem do sądu o odszkodowanie w wysokości bodajże 100 000 pln przez jednego z największych producentów wędlin...). Ucząc się na błędach innych powiem tylko, że ogarnia mnie niesamowita wściekłość, gdy słyszę o kolejnych aferach w branży spożywczej. Aferach, za które płacimy wszyscy nie tylko pieniędzmi, ale też zdrowiem.
Oto pewna historia. Jest sobie producent wędlin, nazwijmy go Pan X, który swoje wyroby sprzedaje bezpośrednio sklepom mięsnym i hurtowniom. W sklepie, jak to w sklepie, raz idzie lepiej baleron innym razem pasztetowa i czasem się zdarzy, że towar się przeterminuje. Takie zepsute mięso i wyroby wędliniarskie musi odebrać producent, który następnie je utylizuje. No więc nasz Pan X odbiera przeterminowany towar i co z nim robi? Wyrzuca? Pali? Zakopuje w ogródku? Nie moi drodzy. Pan X, a właściwie jego pracownicy, segregują odebrane produkty na:
- takie, które można "odświeżyć" i sprzedać ponownie
- takie, które można wrzucić do paróweczek, salcesonów lub kiełbas, mocno przyprawić i nikt się nie zorientuje, że to zepsute
- oraz na takie, z którymi rzeczywiście nie da się nic zrobić i trzeba zutylizować, żeby SANEPID się nie przyczepił, że nie ma żadnych odpadów.
I co Wy na to? Mnie krew zalała, jak zobaczyłam reportaż o tej sprawie. Szczęście w nieszczęściu, że nie jem mięsa i ten problem mnie nie dotyka, ale mam w rodzinie i wśród przyjaciół mięsożerców i nie życzę sobie, żeby ktoś ich karmił zepsutym mięsem!
Dlatego wypowiadamy wojnę wędlinom wszelakim i od teraz już nie będziemy ich kupować. Darek stał się roślinożerny? Nie! Darek został "wędliniarzem" :) przedstawiamy Wam dzisiaj genialny wprost przepis na suszony schab w ziołach. Trzeba na niego troszkę poczekać, ale efekt jest wart każdej sekundy! Ten schab jest doskonały! Aromatyczny, miękki i w smaku przypominający szynkę parmeńską. A największym jego plusem jest to, że mamy pełną kontrolę nad jego składem i jedyne na co musimy uważać, to żeby surowy schab pochodził z dobrego, sprawdzonego miejsca. Zachęcam gorąco, żebyście się do nas przyłączyli i kopnęli przemysł spożywczy w tyłek! Teraz na wędlinach już nikt Was nie oszuka!
Przepis z naszymi modyfikacjami smakowymi pochodzi z bloga Delimammy
KLIK. Z przyprawami mozna dowolnie kombinować, ale ilość soli i cukru pozostawić bez zmian.
- 1 kg schabu bez kości
- 35 g soli
- 1 łyżka cukru
- 1 łyżeczka mielonego pieprzu
- 2 łyżki majeranku
- 5 ząbków czosnku
- 3 liście laurowe
- 1 łyżeczka ziaren kolendry (lub mielonej kolendry)
- 1 łyżeczka suszonej natki pietruszki
- 1 łyżeczka płatków chilli
- 1 łyżka rozmarynu
- 1 łyżka tymianku
- 6 kulek ziela angielskiego
Schab umyć, osuszyć i dokładnie oczyścić z całego tłuszczu. W moździerzu rozgnieść i dokładnie połączyć wszystkie przyprawy (jeśli nie mamy moździerza wówczas: liście laurowe pokruszyć, czosnek przecisnąć przez praskę, ziele angielskie zmielić w młynku lub posiekać i w miseczce dokładnie wymieszać wszystko łyżką, rozgniatając przyprawy o ścianki naczynia). Schab szczelnie pokryć mieszanką przypraw i ułożyć w naczyniu z pokrywką (użyliśmy żaroodpornego). Wstawić do lodówki na 5 dni. W tym czasie zaglądać do mięsa przynajmniej raz dziennie i w razie potrzeby wylewać wodę, która się pojawi. Po 5 dniach wyjąć schab z lodówki i owinąć szczelnie gazą (mozna też włożyć do nowej - koniecznie! podkolanówki lub rajstopy). Związać ciasno i powiesić w przewiewnym miejscu. Nasz schabik sechł przyczepiony do karnisza przy lekko rozszczelnionym oknie. Pozostawić na 7 dni. Po tygodniu schab jest gotowy.
SMACZNEGO!
